30.05.2009r - Pielgrzymka szlakiem Św. Faustyny Kowalskiej

Grzesiek

30 maja 2009r. Wilgotny i pochmurny poranek. Synoptycy zapowiadają przelotne deszcze. Nas to nie przeraża.
O godz. 8.15 Ładujemy wózki inwalidzkie do luków autokaru i z pomocą opiekunów i przyjaciół
zajmujemy miejsca w samochodzie, który prowadzi pan Karol bardzo nam życzliwy i chętny do pomocy.
Bożenka sprawdza listę obecności – są wszyscy. Jedziemy do Łodzi żeby zwiedzić palmiarnię
1./

Z niecierpliwością wysiadamy z autokaru i udajemy się w pierwsze miejsce, które odwiedzimy - Palmiarnię w Łodzi.

2./

Kroczymy wraz z przewodnikiem wśród tropikalnych roślin, często głowy idą do góry -
z olbrzymim zaciekawieniem podziwiamy egzotyczne rośliny.
3./

Wąskie alejki i wózki jadą gęsiego - tworzą długi sznurek

4./

dalsza część wózkowiczów
5./

Zasłuchani w śpiew ptaków sięgamy wzrokiem czubka olbrzymiej palmy.
6./

Pani przewodnik ciekawie opowiada o różnych roślinach - jesteśmy wśród palm i kaktusów
7./

następni zwiedzający
8./

prawie cała grupa w parku niedaleko palmiarni
9./

a o trzynastej nasz autokar zatrzymuje się przed dworkiem w Bronowie, gdzie znajduje się Izba Muzealna Marii Konopnickiej.
Tam czeka na nas obecna gospodyni dworku pani Lilla Natalia Organek.
Pani Lilla opowiada nam m.in., że Maria Konopnicka zaraz po ślubie w 1862r. zamieszkała wraz z mężem w jego majątku w Bronowie.
Tutaj urodziła ośmioro dzieci(dwoje zmarło zaraz po porodzie), zajmowała się nimi, prowadziła gospodarstwo i pisała.
W 1870r. debiutowała w prasie jako poetka. Pierwszym jej utworem był wiersz Pt. „Zimowy poranek”.
Bardzo szybko jej twórczość nacechowana miłością do dzieci, natury i ojczyzny ( jest autorką „ Roty”)
a także poczuciem niesprawiedliwości społecznej zyskała powszechne uznanie. W 1877r. po rozstaniu z mężem wyprowadziła się z dziećmi do Warszawy

10./

Wszyscy wsłuchali się w słowa pani Lilli, która przybliżyła nam niezwykłe losy Marii Konopnickiej - żony, matki
11./

i zwiedzamy pomieszczenia dworku
12./

Patrycja chciała popatrzeć z pozycji stojącej
13./

Dokonaliśmy wpisu do księgi zwiedzających.

14./

Oglądamy wystawę prac wykonanych przez uczniów okolicznych szkół,
eksponaty można było obejrzeć a nawet ... dotknąć
15./

lalki z bajek Marii Konopnickiej
16./

W Świnicach Warckich w kościele parafialnym Św. Kazimierza ( obecnie Sanktuarium Św. Faustyny Kowalskiej ) w dwa dni po urodzeniu
została ochrzczona a w wieku 9 lat przyjęła I Komunię Świętą Helena Kowalska – późniejsza św. Faustyna.
Zajmujemy miejsca w Sanktuarium.
Niesamowita atmosfera ogarnia nas wszystkich. Cisza, spokój, ukojenie … . Nie da się wyrazić słowem.
Przed nami w ołtarzu głównym obraz Pana Jezusa Miłosiernego.
Nieco inny niż ten, który w I poł. 1934r namalował za pośrednictwem św. Faustyny Eugeniusz Kazimirowski
17./

Wspólne zdjęcie w Sanktuarium tych, którzy jeszcze zostali nieco dłużej.
W kościele, w którym kiedyś modliła się św. Faustyna, odmówiliśmy koronkę do Miłosierdzia Bożego
oraz uczestniczyliśmy we Mszy św. Niezwykłym przeżyciem było dla nas ucałowanie relikwii tej świętej.
18./

Jesteśmy już pod domem rodzinnym Św. Faustyny Kowalskiej - Głogowiec Nr 11
19./

W tych ubogich izdebkach spędziła dzieciństwo Helenka Kowalska, znana później na całym świecie jako Szafarka Bożego Miłosierdzia

20./

eksponaty poszły w ruch...
21./

Wpisaliśmy się do księgi pamiątkowej
22./

Tak kilka razy były ładowane i wyjmowane wózki inwalidzkie w czasie tej podróży.
Wsiadamy do autokaru i ruszamy w dalszą drogę.
23./

Nasz kolejny przystanek - Uniejów.
Tutaj: gorące źródło obok basenów termalnych, widać parę gorącej wody ale jeszcze trzeba było zmoczyć ręce
24./

Na dziedzińcu Zamku w Uniejowe. Czternastowieczny Zamek w Uniejowie robi ogromne wrażenie.
25./

Gorąca woda geotermalna leciała także z ... dział ustawionych na skarpie - Karol "sprawdza" czy wszystko działa w porządku