czytanie na każdy dzień - sroda 13.10.2010 r.

Teri

Wspomnienie bł. Honorata Koźmińskiego, prezbitera

(Ga 5,18-25)
Jeśli pozwolicie się prowadzić duchowi, nie znajdziecie się w niewoli
Prawa. Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała:
nierząd,
nieczystość, wyuzdanie, uprawianie bałwochwalstwa, czary, nienawiść,
spór,
zawiść, wzburzenie, niewłaściwa pogoń za zaszczytami, niezgoda,
rozłamy,
zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam,
jak
to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają,
królestwa
Bożego nie odziedziczą. Owocem zaś ducha jest: miłość, radość,
pokój,
cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie.
Przeciw
takim /cnotom/ nie ma Prawa. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa,
ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami. Mając
życie
od Ducha, do Ducha się też stosujmy.

(Ps 1,1-6)
REFREN: Dasz światło życia idącym za Tobą

Błogosławiony człowiek, który nie idzie za radą występnych,
nie wchodzi na drogę grzeszników
i nie zasiada w gronie szyderców,
lecz w prawie Pańskim upodobał sobie
i rozmyśla nad nim dniem i nocą.

On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą,
które wydaje owoc w swoim czasie,
liście jego nie więdną,
a wszystko, co czyni, jest udane.

Co innego grzesznicy:
są jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Albowiem znana jest Panu droga sprawiedliwych,
a droga występnych zaginie.

(J 10,27)
Moje owce słuchają mojego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

(Łk 11,42-46)
Biada wam, faryzeuszom, bo dajecie dziesięcinę z mięty i ruty, i z
wszelkiego rodzaju jarzyny, a pomijacie sprawiedliwość i miłość
Bożą.
Tymczasem to należało czynić, i tamtego nie opuszczać. Biada wam,
faryzeuszom, bo lubicie pierwsze miejsce w synagogach i pozdrowienia na
rynku. Biada wam, bo jesteście jak groby niewidoczne, po których ludzie
bezwiednie przechodzą. Wtedy odezwał się do Niego jeden z uczonych w
Prawie: Nauczycielu, tymi słowami nam też ubliżasz. On odparł: I wam,
uczonym w Prawie, biada! Bo wkładacie na ludzi ciężary nie do
uniesienia,
a sami jednym palcem ciężarów tych nie dotykacie.

Komentarz

Jak przekonać siebie i innych, że drogą do radości i pokoju jest
"ukrzyżowanie" swojego egoizmu? Na pewno nie tak jak faryzeusze,
którzy
wkładając na innych ciężary nie do uniesienia, sami nie tykali ich
jednym
palcem. Dobrym przykładem jest bł. Honorat Koźmiński (1829-1916),
kapucyn
i założyciel 26 bezhabitowych zgromadzeń zakonnych, u którego
umiłowanie
pokuty zaowocowało otwarciem na potrzeby Kościoła i społeczeństwa.
Nasze
wyrzeczenia, nasz udział w Eucharystii warte są tyle, na ile prowadzą do

miłości.

Mira Majdan, "Oremus" październik 2004, s. 52