Czytanie na kazdy dzień- sobota 04.12.2010

Teri

(Iz 30,19-21.23-26)
To mówi Pan Bóg, Święty Izraela: Zaiste, o ludu, który zamieszkujesz
Syjon
w Jerozolimie, nie będziesz gorzko płakał. Rychło okaże ci On łaskę
na
głos twojej prośby. Ledwie usłyszy, odpowie ci. Choćby ci dał Pan
chleb
ucisku i wodę utrapienia, twój Nauczyciel już nie odstąpi, ale oczy
twoje
patrzeć będą na twego Mistrza. Twoje uszy usłyszą słowa rozlegające
się za
tobą: To jest droga, idźcie nią!, gdybyś zboczył na prawo lub na lewo.
On
użyczy deszczu na twoje zboże, którym obsiejesz rolę, a chleb z
urodzajów
gleby będzie soczysty i pożywny. Twoja trzoda będzie się pasła w owym
czasie na rozległych łąkach. Woły i osły obrabiające rolę żreć
będą paszę
dobrze przyprawioną, która została przewiana opałką i siedlaczką.
Przyjdzie do tego, iż po wszystkich wysokich górach i po wszystkich
wzniesionych pagórkach znajdą się strumienie płynących wód na czas
wielkiej rzezi, gdy upadną warownie. Wówczas światło księżyca będzie
jak
światło słoneczne, a światło słońca stanie się siedmiokrotne, jakby

światło siedmiu dni - w dniu, gdy Pan opatrzy rany swego ludu i uleczy
jego sińce po razach.

(Ps 147,1-2.3-4.5-6)
REFREN: Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu

Chwalcie Pana, bo dobrze jest śpiewać psalmy Bogu,
słodko jest Go wychwalać.
Pan buduje Jeruzalem,
gromadzi rozproszonych z Izraela.

On leczy złamanych na duchu
i przewiązuje im rany.
On liczy wszystkie gwiazdy
i każdej nadaje imię.

Nasz Pan jest wielki i potężny,
a Jego mądrość niewypowiedziana.
Pan dźwiga pokornych,
karki grzeszników zgina do ziemi.

(Iz 33,22)
Pan naszym sędzią, Pan naszym prawodawcą, Pan naszym królem, On nas
zbawi.

(Mt 9,35-10,1.6- Cool

Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych
synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i
wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo
byli
znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych
uczniów: żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana
żniwa,
żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Wtedy przywołał do siebie
dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi,
aby
je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. Tych to
Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: Nie idźcie do
pogan
i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do
owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już
jest
królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych,
oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście,
darmo dawajcie!

Komentarz

Trudno sobie wyobrazić coś piękniejszego nad wrażliwość i troskę,
jaką Bóg
okazuje swoim dzieciom. "Ledwie usłyszy, odpowie ci" -
przekonują nas
słowa z Księgi proroka Izajasza. Jezus sobą samym daje świadectwo
nieznającej granic wrażliwości Boga na problemy człowieka: leczy
wszystkie
choroby i słabości, lituje się nad tymi, którzy są znękani i
porzuceni
(por. Mt 10,1). On "dźwiga pokornych", czyli tych, którzy
zdając sobie
sprawę ze swojej słabości i grzeszności, szukają Jego pomocy.

Ks. Mariusz Jedliczka, "Oremus" Adwent i oktawa Narodzenia
Pańskiego 2004,
s. 30