czytanie na kazdy dzień - piątek 19.06.2009

Teri

Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa

(Oz 11,1.3-4.8c-9)
Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z
Egiptu. A przecież Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich
brałem;
oni zaś nie rozumieli, że troszczyłem się o nich. Pociągnąłem ich
ludzkimi
więzami, a były to więzy miłości. Byłem dla nich jak ten, co podnosi
do
swego policzka niemowlę - schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go.
Moje
serce na to się wzdryga i rozpalają się moje wnętrzności. Nie chcę,
aby
wybuchnął płomień mego gniewu i Efraima już więcej nie zniszczę,
albowiem
Bogiem jestem, nie człowiekiem; pośrodku ciebie jestem Ja - Święty, i
nie
przychodzę, żeby zatracać.

(Iz 12,2-5)
REFREN: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia.

Oto Bóg jest moim zbawieniem,
będę miał ufność i bać się nie będę.
Bo Pan jest moją mocą i pieśnią,
On stał się dla mnie zbawieniem.

Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana,
wzywajcie Jego imienia.

Dajcie poznać Jego dzieła między narodami,
przypominajcie, że wspaniałe jest imię Jego.
Śpiewajcie Panu, bo uczynił wzniosłe rzeczy,
niech to będzie wiadome po całej ziemi.

(Ef 3,8-12.14-19)
Mnie, zgoła najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta
łaska:
ogłosić poganom jako Dobrą Nowinę niezgłębione bogactwo Chrystusa i
wydobyć na światło, czym jest wykonanie tajemniczego planu, ukrytego
przed
wiekami w Bogu, Stwórcy wszechrzeczy. Przez to teraz wieloraka w
przejawach mądrość Boga poprzez Kościół stanie się jawna
Zwierzchnościom i
Władzom na wyżynach niebieskich - zgodnie z planem wieków, jaki
powziął
[Bóg] w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. W Nim mamy śmiały przystęp
[do
Ojca] z ufnością dzięki wierze w Niego. Dlatego zginam kolana moje
przed
Ojcem, od którego bierze nazwę wszelki ród na niebie i na ziemi, aby
według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego
wzmocnienie
siły wewnętrznego człowieka. Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w
waszych sercach; abyście w miłości wkorzenieni i ugruntowani, wraz ze
wszystkimi świętymi zdołali ogarnąć duchem, czym jest Szerokość,
Długość,
Wysokość i Głębokość, i poznać miłość Chrystusa,
przewyższającą wszelką
wiedzę, abyście zostali napełnieni całą Pełnią Bożą.

(Mt 11,29ab)
Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i
pokorny sercem.

(J 19,31-37)
Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały
na
krzyżu w szabat - ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem -
Żydzi
prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich
ciała.
Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i
drugiemu,
którzy z Nim byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli,
że
już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią
przebił
Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda. Zaświadczył to ten,
który
widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę,
abyście
i wy wierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kość
jego nie
będzie złamana. I znowu na innym miejscu mówi Pismo: Będą patrzeć na
Tego,
którego przebodli.

Komentarz

Serce Bożego Syna ukazuje miłość Boga bardzo różną od pełnej
egoizmu
miłości ludzkiej. Jezus ustanawia nowe reguły w relacji człowieka z
Bogiem - w Nim mamy śmiały przystęp do Ojca. Aby się do Niego
zbliżyć, nie
musimy walczyć, by być jeszcze lepsi, jeszcze doskonalsi. Nasza wiara
opiera się na Chrystusie, który przez zwycięstwo na krzyżu wydał się
za
nas z miłości do końca, ze wszystkimi tego konsekwencjami. Udział w
Jego
miłości daje nam radość z przebywania blisko Boga, ale nie tylko.
Tego,
kto kocha, spotyka również zranienie i ból. Jednak wiara w Chrystusa
ukrzyżowanego i zmartwychwstałego daje nam pewność, że ostatecznie
zwycięży potęga Bożego Serca.

Małgorzata Konarska, "Oremus" czerwiec 2003, s. 126