czytania na kazdy dzień-środa 04.03.2009

Teri

Święto św. Kazimierza Królewicza

(Syr 51,13-20)
Będąc jeszcze młodym, zanim zacząłem podróżować, szukałem jawnie mądrości
w modlitwie. U bram świątyni prosiłem o nią i aż do końca szukać jej
będę.
Z powodu jej kwiatów, jakby dojrzewającego winogrona, serce me w niej się
rozradowało, noga moja wstąpiła na prostą drogę, od młodości mojej idę
jej
śladami. Nakłoniłem tylko trochę ucha mego, a już ją otrzymałem i
znalazłem dla siebie rozległą wiedzę. Postąpiłem w niej, a Temu, który mi
dał mądrość, chcę oddać cześć. Postanowiłem bowiem wprowadzić ją w czyn,
zapłonąłem gorliwością o dobro i nie doznałem wstydu. Dusza moja walczyła
o nią i z całą starannością usiłowałem zachować Prawo; ręce wyciągałem w
górę, a błędy przeciwko niej opłakiwałem. Skierowałem ku niej moją duszę
i
znalazłem ją dzięki czystości; z nią od początku zyskałem rozum, dlatego
nie będę opuszczony.

(Ps 16,1-2.5.7-8.11)
REFREN: Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem

Zachowaj mnie Boże, bo chronię się do Ciebie,
mówię do Pana: "Ty jesteś Panem moim".
Pan moim dziedzictwem a przeznaczeniem,
to On mój los zabezpiecza.

Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek,
bo serie napomina mnie nawet nocą.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.

Ty ścieżkę życia mi ukażesz,
pełnię Twojej radości
i wieczną rozkosz
po Twojej prawicy.

(Flp 3,8-14)
Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania
Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i
uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim - nie
mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą
sprawiedliwość, otrzymaną przez wiarę w Chrystusa, sprawiedliwość
pochodzącą od Boga, opartą na wierze - przez poznanie Jego: zarówno mocy
Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach - w nadziei, że
upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z
martwych. Nie [mówię], że już [to] osiągnąłem i już się stałem
doskonałym,
lecz pędzę, abym też [to] zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez
Chrystusa Jezusa. Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem,
ale
to jedno [czynię]: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku
temu,
co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg
wzywa w górę w Chrystusie Jezusie.

(Łk 21,36)
Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli godnie stanąć
przed
Synem Człowieczym.

(J 15,9-17)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja
was
umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje
przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem
przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby
radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje
przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem.
Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za
przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to,
co
wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni
pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam
wszystko,
co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem
i
przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz
trwał - aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię
moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali.

Komentarz

Św. Kazimierz (1458-1484), syn króla Polski, Kazimierza Jagiellończyka,
już jako dwudziestolatek był kimś niezwykłym. I to nie tyle z powodu
swego
ziemskiego pochodzenia, ile dzięki królewskiej godności chrześcijanina.
Przez swoje życie okazał się godnym synem Króla wieków. Mądry i
roztropny,
łagodny i wrażliwy na innych - był bez reszty oddany na służbę drugiemu
człowiekowi. Również my, którzy pochodzimy z tego samego rodu, jesteśmy
wezwani do życia na miarę naszej godności dzieci królewskich.

Andrzej Kuśmierski OP, "Oremus' Wielki Post i Triduum Paschalne 2002, s.
79